Πέμπτη 21 Ιανουαρίου 2010

Παλάμη ανοιχτή!

Απ' το πρεβάζι έβλεπα
τη λάσπη στην αυλή
και στη λακκούβα στάθηκα
που σκάλιζε η βροχή

Σκεφτόμουν πως δεν ζύγισα
τα θέλω με τα πρέπει
τα όνειρα μου αφύλαχτα
γίναν βορά στον κλέφτη

Πικρή ποσότητα ζωής
στο μερτικό μου πέφτει
και μια παλάμη ανοιχτή
που στρέφω στον καθρέφτη!

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου