Πυγολαμπίδα

Πυγολαμπίδα ήμουνα
στη σκοτεινή τη γη
που τριγυρίζει άσκοπα
μέχρι να χαθεί

Στη ψυχή μου έκαιγε
μιας ανάσας σπίθα
να μη σβηστεί προσπάθησα
με όσο κουράγιο είχα

Τον ουρανό κατάματα
κοιτούσα να μου δώσει
ελπίδα μέσα στην καρδιά
και Του Θεού τη γνώση

Είδα Χριστό που έλαμπε
με χέρια απλωμένα
σπαρακτικά Του φώναξα
βοήθησε και μένα

Ήρθε και μ' αναγέννησε
με έκανε αετό
φως δυνατό στον κόσμο
και της γραφής σοφό!