ΙΡΙΔΑ

Πάνω στα φύλλα της καρδιάς μου
νιώθω την αύρα του ουρανού
και σαν ν'ακούω τα βήματά Σου
πάνω στις πέτρες του γιαλού

Απ' το λιοπύρι της ζωής μου
και από της γης την κάμινο
τρέχω στα ύψη της μορφής Σου
να δροσιστώ στον άνεμο

Μες τη γαλήνη Σου ησυχάζω
και στην πλατιά Σου τη σκιά
η προσμονή μες τη ματιά μου
μόνο Εσένα αναζητά

Όταν η ίριδα αγκαλιάζει
τον ουρανό παύει η βροχή
όταν Ο Κύριος μ' αγγίζει
βροχές δροσιάς μες την ψυχή.